Balans
Als ik in mijn rolstoel zit en ik ben op een openbare plek is dat geen aanleiding om een ongemakkelijk gesprek te starten.
Hoe vaak overkomt het jou dat je op het perron staat te wachten en iemand begint tegen je te praten over hoe mooi het is dat dit allemaal mogelijk is?
dinsdag avond heb ik alle momenten dat een onbekende me aansprak op straat genoteerd eindstand was helaas negatief:
1. op station Amersfoort neemt iemand aan dat ik de trein wel in kom maar geeft aan te kunnen helpen, zo kan het dus ook. (positief)
2e was neutraal, ik zat op de rolstoel plaats en had ruimte zat maar ze bood toch aan om ergens anders te gaan zitten als ik meer beenruimte wilde,
er was zat beenruimte en het was op het randje van overdreven rekening houden. (neutraal)
3. Ik zat dus op de rolstoel plek in de trein naar Amsterdam toen een toerist gebaarde dat hij me wel naar het balkon kon duwen (negatief)
4.tot dusver gaat het gelijk op, er was nog een neutraal moment waar ik reikte naar iets waar hulp werd aangeboden
door een bekende maar dat ervaar ik als neutraal omdat die persoon me enigszins kent(neutraal).
Dit was in café Vrankrijk en de context was niet vreemd om hulp aan te bieden. Het was nog steeds overbodig.
Het is vooral vervelend en ongemakkelijk als onbekenden me aandacht geven omdat ik in de rolstoel zit,
niet omdat ik een grappig kapsel heb.
Op de terugweg naar het station had ik gevraagd om geduwd te worden door iemand die daar ook heen ging.
5. Onderweg vond een beschonken student het nodig om uit te spreken dat hij echt respect voor me heeft.
Geen idee waarom hij zoiets zou zeggen( ik neem hier aan dat het is omdat ik in een rolstoel zit
en hij het speciaal vindt dat mensen met een beperking af en toe ook buiten komen(negatief))
6. Dit was het nasty incident, ik moest met de stopbus naar huis omdat er geen treinen reden na 12 uur terwijl ze normaal tot 2 uur rijden.
De bus stond al klaar terwijl hij pas een half uur later zou vertrekken,
hij deed de deur open toen ik vroeg of hij naar Amersfoort ging en hielp me met het inladen van mijn rolstoel,
waarna hij me aanbood dat ik ook in de bus mocht gaan zitten geachte.
Niks mis mee tot dusver, later bleek dat ik de enige was die binnen mocht wachten de rest moest tot 10 voor buiten wachten.
Niks mis mee maar waarschijnlijk was ik de enige omdat ik in de rolstoel was aangekomen(hij krijgt het voordeel van de twijfel: neutraal,
maar ook positieve discriminatie hoeft niet automatisch als positief opgevat te worden door de gediscrimineerde).
Oh het wordt een langer verhaal 7. Ik had ondertussen al een uur met de chauffeur zitten praten
toen we bij een station kwamen waar een NS conducteur stond,
hij kwam een praatje maken waarop mijn chauffeur zei: "ja dit is mijn gehandicapte maatje hij rijdt voor niks mee" (ZEER NEGATIEF!)
Alsof ik een verstandelijke beperking had en voor mijn lol om 2 uur 's nachts in de bus zat.
Of nee wacht, alsof ik een kind was en de chauffeur een goede daad deed om een leuk dagje te verzorgen.
eindstand:
1.positief,
2.neutraal,
3.negatief,
4.neutraal,
5.negatief,
6.negatief,
7. ZEER NEGATIEF
Tot die laatste opmerking van de chauffeur was dit een normale avond.
Dit is dus wat ik elke keer meemaak als ik naar Amsterdam ga,
de neutrale momenten zijn ook niet altijd prettig maar dat ben ik onderhand gewend.
Maar je ziet nog steeds dat ik op de 8 interacties rondom mijn functie beperking er maar 1 positief was.
Hopelijk begrijpen jullie nu ook een beetje beter waarom ik soms erg pissig wordt als ik dit een paar dagen achter elkaar heb.
En dan heb ik het nog niet over de kleine incidentjes die continue voorvallen
zoals dat mensen altijd de neiging om mijn stoel vast te grijpen als ik de trein uit kom. Dat vind ik vervelend maar ben het gewend,
of hoe ik altijd moet zorgen dat ik niet te lang over een handeling doe( zoals iets in mijn tas achter op mijn leuning doen)
want anders komt er meteen iemand aanlopen om hulp op te dringen
PS. Ik ben ook nog een stukje met de tram gegaan, de vrouw in het hokje bood overbodige hulp aan
maar dat hoort bij haar functie en we hebben daarna een normaal gesprek gehad (neutraal)